Η αρχή της ιστορία των ζυμαρικών τοποθετείται χρονολογικά γύρω στον 4ο αιώνα π.χ. Ανάμεσα στους λαούς του τότε γνωστού κόσμου αρχαίους Έλληνες , Ρωμαίους , Πέρσες , Άραβες ακόμη και Κινέζους. Τα βασικά προϊόντα της μητέρας γης (κατά τους αρχαίους Έλληνες ) , αρχαίοι σπόροι και νερό όταν συναντήθηκαν και ενώθηκαν μαζί με την φαντασία , τον τρόπο χρήσης και μαγειρέματος και την φυσική εξέλιξη της ίδιας της κοινωνίας και η μετάβαση στην σημερινή εποχή απλά ήταν θέμα χρόνου!

Φανταστείτε μια γυναίκα να προσπαθεί να σπάσει με μια πέτρα κόκκους σιταριού , διαπιστώνοντας την αρωματική σκόνη που παράγεται , δοκιμάζει να της προσθέσει λίγο νερό και να ενώσει τα δύο υλικά το αποτέλεσμα είναι άξιο θαυμασμού. Ένα απλό φαγητό από νερό και αλεύρι με οποιαδήποτε μορφή σχήματος (νήματος , κορδονιού κ.α.) που συντάθηκε με γευστικά υλικά , πολύ φαντασία και δημιουργικότητα μεταμορφώθηκε σ ΄ ένα απολαυστικό πιάτο για μικρούς και μεγάλους.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα τα τόσο παρεξηγημένα ζυμαρικά που λατρεύουμε όλοι , έρχονται να αποδείξουν περίτρανα σ΄ όλους μας , ότι όχι μόνο δεν παχαίνουν , αλλά αποτελούν ένα υγιεινό μεσογειακό πιάτο προτεινόμενο από τους περισσότερους διαιτολόγους στην διατροφή και στις απαιτούμενες ανάγκες τους οργανισμού μας. Αποτελούν πλούσια πηγή υδατανθράκων , πολλών θρεπτικών συστατικών , πρωτεϊνών και φυτικών ινών , ή ακόμη και ορισμένων κατηγοριών με πολύ χαμηλά επίπεδα γλουτένης και χαμηλά λιπαρά γεγονός που τα τοποθετεί σε τρόφιμα που προσφέρονται για μια ισορροπημένη θρεπτική διατροφή.

Η νοστιμιά των ζυμαρικών εξαρτάται άμεσα από το αλεύρι , το οποίο θα πρέπει να άριστης ποιότητας και πρόσφατης άλεσης ή ακόμη καλύτερα άλεση σε πετρόμυλο και φυσικά τα υπόλοιπα έξτρα υλικά που προστίθενται και ενώνονται μαζί του (φρέσκα αυγά και γάλα ή πολτός από φρέσκα λαχανικά). Η γεύση των διαφόρων αλεύρων ιδίως των ολικής αλέσεως, ή αλεύρων από δημητριακά αρχαίας προέλευσης (δίκοκκο , μονόκοκκο σίτο, σίκαλη , καμούτ) και των πολύσπορων, τα οποία δεν έχουν υποστεί διαδικασίες λεύκανσης, είναι πιο γεμάτη και πιο έντονη και δένουν καλύτερα με τις σάλτσες.

Τα ζυμαρικά δένουν τέλεια τόσο με τα θαλασσινά όσο και με το κρέας ή ακόμη και μόνο με τυρί και λαχανικά σαν σαλάτες.

Παραδοσιακοί τραχανάδες ένα απολαυστικό πιάτο που προσφέρεται σαν σούπα τα κρύα βράδια του χειμώνα και όχι μόνο, μπορεί κάλλιστα να αντικαταστήσει το ρύζι και να συνοδευτεί μαζί με κρέας ή ακόμη να γίνει η γέμιση τόσο για γεμιστά πιπέρια (γεμιστά, κρέατα ή πιπεριές Φλωρίνης) όσο και να αποτελέσει γέμιση για κοτόπουλο ή γαλοπούλα.